Kontroluj ciśnienie krwi naturalnymi sposobami!

Nadciśnienie tętnicze uznaje się za najczęstszą przyczynę zgonów na świecie. Szacuje się, że już co trzeci Polak ma podwyższone ciśnienie. Problem dotyka w szczególności osób dorosłych. Może mieć on wielorakie podłoże (uwarunkowania genetyczne, czynniki środowiskowe, przebyte choroby, nieodpowiedni styl życia), ale w większości przypadków pomocne mogą okazać się działania prewencyjne. Sprawdź nasze sposoby na wspomaganie układu sercowego i osiągnięcia prawidłowego ciśnienia krwi!

Aktywność fizyczna

Najważniejszym sprzymierzeńcem w walce o utrzymanie prawidłowego ciśnienia krwi jest uprawianie regularnej aktywności fizycznej. Rozpoczęcie uprawiania sportu powinno być pierwszą zmianą na drodze ku zdrowszemu stylowi życia. Warto postawić na dyscyplinę, która przynosi nam radość i satysfakcję i nie obciążać się nadmiernie. Na początek wystarczą codzienne spacery, później można pomyśleć o bardziej zaawansowanej formie aktywności.

Zachowanie prawidłowej masy ciała

Wysokie ciśnienie krwi jest nierozerwalnie połączone z problemem nadmiernej masy ciała. Warto zatem regularnie kontrolować własną wagę i natychmiast reagować, kiedy stanie się ona zbyt wysoka. W tym przypadku zaleca się połączyć zmianę diety z aktywnością fizyczną. O pomoc można też poprosić trenerów osobistych i dietetyków.

Zapanuj nad stresem!

Stres jest domeną współczesnego świata. Ludzie żyją w ciągłym pośpiechu i nieustannie dążą do postawionych sobie celów. Wszystko to sprawia, że niezwykle ciężko jest im utrzymać niskie ciśnienie krwi.

W codziennym planie dnia warto jednak znaleźć chwilę na odpoczynek i zadbanie o własne zdrowie. W walce ze stresem szczególnie poleca się ćwiczenia oddechowe. Te potrafią nie tylko zniwelować zdenerwowanie, ale też zredukować uczucie lęku i przywrócić prawidłowe funkcjonowanie organizmu.

Odpowiednia dieta

Ważnym elementem zmiany stylu życia jest transformacja dotychczasowego jadłospisu. Na rynku występują artykuły spożywcze, które przyczyniają się do obniżania ciśnienia krwi. Wśród nich figurują:

  • czosnek;
  • szczypior;
  • orzechy włoskie;
  • otręby owsiane;
  • ziarna zbóż;
  • ryby;
  • rośliny strączkowe;
  • zielone warzywa;
  • owoce;
  • produkty obfitujące we flawonoidy;
  • produkty bogate w witaminę C;
  • zielona herbata;
  • gorzka czekolada.

Dla prewencji chorób związanych z nieprawidłowym ciśnieniem krwi, warto wyeliminować z diety:

  • sól;
  • cukier;
  • alkohol;
  • napoje energetyczne;
  • kofeinę;
  • czerwone mięso.

Pacjenci cierpiący na nadciśnienie tętnicze powinni całkowicie zrezygnować z palenia papierosów, picia kawy oraz alkoholu.

Naturalne suplementy na nadciśnienie bez recepty

Naturalne suplementy diety na obniżenie ciśnienia krwi stanowią doskonałe uzupełnienie dla odpowiednio zbilansowanej diety. Wśród tych szczególnie przez nas polecanych znajdują się:

  • L-arginina i cytrulina – substancje odpowiedzialne za wzrost stężenia tlenku azotu we krwi, który odpowiedzialny jest za rozszerzanie naczyń krwionośnych, a co za tym idzie – obniżenie ciśnienia krwi;
  • kwasy Omega-3 – substancje wykazują pozytywne oddziaływanie na cały organizm człowieka w tym również na ciśnienie krwi; kwasy warto łączyć z witaminami: D, A i E;
  • L-teanina – substancja wspierająca układ nerwowy; przyczynia się do redukowania stresu, nerwic i stanów lękowych, co ma bezpośrednie przełożenie na obniżanie ciśnienia krwi;
  • biflawonoidy – naturalne substancje wspomagające układ sercowo-naczyniowy;
  • potas – pierwiastek wykazuje właściwości rozluźniające naczynia krwionośne oraz wspomagające prawidłową pracę serca; spotkać go można w suplementach diety, ale również w: pomidorach, bananach, cytrusach, nasionach, orzechach, warzywach strączkowych oraz warzywach zielonych.

Czy warto stosować Kapilar?

Naturalny suplement diety Kapilar jest źródłem flawonoidów. Substancje te wykazują właściwości przeciwutleniające, dzięki czemu są zdolne do osłabienia działania wolnych rodników. Te z kolei zakłócają witalność wolnych rodników. Kapilar stosuje się, aby wspomóc ochronę oraz prawidłowe funkcjonowanie układu krwionośnego.

Żeń-szeń – naturalna poprawa koncentracji i pamięci

Żeń-szeń to zioło wykorzystywane pierwotnie w medycynie maturalnej Dalekiego Wschodu już 4 000 lat temu. Właściwości lecznicze wykazuje zwłaszcza korzeń rośliny. Warto, aby ten był zabarwiony na biało. Wówczas cechuje się najliczniejszym gronem właściwości. Sprawdź, czym jest żeń-szeń i jak go rozpoznać, poznaj zastosowanie i właściwości tego zioła oraz poznaj przeciwwskazania do jego suplementacji!

Czym jest żeń-szeń

Żeń-szeń to roślina, którą często nazywa się również ginsenginem lub wszechlekiem. Należy do grona bardzo dobrze opisanych i rozpoznanych adaptogenów. Posiada szerokie zastosowanie i szereg właściwości leczniczych. Początkowo wykorzystywany był w medycynie chińskiej już cztery tysiące lat temu. Najbardziej znaną odmianą żeń-szenia jest eleuterokok kolczasty, inaczej zwany żeń-szeniem syberyjskim.

Zastosowanie i właściwości –  jak żeń-szeń może nam pomóc?

Żeń-szeń posiada w swoim składzie ponad dwieście substancji aktywnych. Zalicza się go do rodziny adaptogenów, gdyż wykazuje właściwości prozdrowotne dla organizmu człowieka. Przede wszystkim zwiększa odporność na czynniki stresogenne oraz pobudza układ odpornościowy. Dodatkowo roślina pomaga zwiększyć ogólną wydolność, dlatego organizm jest skłonny do podjęcia długotrwałej aktywności fizycznej, ale też intelektualnej – roślina pomaga na problemy z koncentracją oraz na pamięć. Żeń-szeń jest afrodyzjakiem, więc zwiększa libido.

Wśród najważniejszych właściwości żeń-szenia należałoby wymienić:

  • wspieranie naturalnej witalności organizmu;
  • wspomaganie sprawności seksualnej;
  • wspomaganie sprawności intelektualnej – żeń-szeń polecany jest zwłaszcza na koncentrację oraz na poprawę pamięci;
  • działanie antyoksydacyjne;
  • działanie immunostymulujące;
  • wpływanie na poprawę kondycji fizycznej i psychicznej;
  • wykazywanie właściwości chroniących organizm przed czynnikami środowiskowymi: promieniowaniem, substancjami toksycznymi oraz wolnymi rodnikami;
  • pozytywne wpływanie na samopoczucie;
  • zwiększanie odporności na stres;
  • sprzyjanie poprawie krążenia.

Niezwykle ciekawym problemem badawczym jest wpływ rośliny na leczenie chorób nowotworowych. Naukowcy odkryli, że składniki aktywne zawarte w żeń-szeniu stymulują aktywność komórek będących kluczowymi w zwalczaniu komórek nowotworowych. Wyciągi z rośliny działają wspomagająco podczas radioterapii nowotworowej.

Jaką formę przyjmuje żeń-szeń?

Żeń-szeń można spotkać w wielu postaciach. Najczęściej przyjmuje on formę tabletek, kapsułek oraz płynnych ekstraktów. Z łatwością można nabyć również żeń-szeń w płynie oraz w postaci suszu i sproszkowanego korzenia.

Substancję stosuje się w ilościach od 0,5 do 2 gramów na dobę, a kuracja trwa od 4 do 8 tygodni. Kolejno zalecane jest zrobienie około miesięcznej przerwy, po której można wrócić do suplementacji.

Przeciwwskazania do stosowania żeń-szenia

Największym zagrożeniem jest przyjmowanie zbyt dużych dawek żeń-szenia. Na skutek przedawkowania może pojawić się senność, natomiast konsekwencją zbyt długiego stosowania suplementu – bóle głowy, wzrost ciśnienia krwi, zaburzenia snu, jak również podwyższony poziom kortyzolu.

Wśród chorób stanowiących bezwzględne przeciwwskazania dla stosowania żeń-szenia są: nadciśnienie, hiperkortyzolemia, stosowanie leków z grupy OUN (pobudzających ośrodkowy układ nerwowy).

Węgiel szungit – poznaj naturalny filtr do wody

Woda stanowi najważniejszy składnik ludzkiego organizmu. Jest niezbędna dla sprawowania funkcji życiowych. Odpowiednie nawodnienie jest kwestią kluczową dla zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia. Coraz popularniejsze staje się filtrowanie wody. Proces ten pozwala zaoszczędzić pieniądze i pić jedynie wartościową wodę bez szkodliwych substancji. Jednym ze sposobów na oczyszczenie wody jest zastosowanie węgla szungit. Ten naturalny filtr do wody umożliwi ekologiczne picie wody z kranu o najwyższym standardzie czystości.

Dlaczego picie wody jest takie ważne?

Woda to podstawowy budulec ludzkiego ciała. Stanowi 60% masy ciała mężczyzn i 51% masy ciała kobiet. Woda służy nie tylko do zaspokojenia pragnienia, ale przede wszystkim podtrzymania funkcji życiowych.

Picie odpowiednich ilości wody pozwala na zachodzenie w organizmie odpowiednich reakcji chemicznych. Dzięki nawodnieniu możliwe jest spalanie tłuszczu, oczyszczanie z toksyn, wchłanianie składników odżywczych i działanie enzymów trawiennych. Dodatkowo woda: pomaga w utrzymaniu odpowiedniej temperatury ciała, zapobiega nadmiernemu zmęczeniu, wpływa na pamięć i koncentrację, poprawia elastyczność skóry, działa antystarzeniowo, wspomaga odchudzanie, chroni przed zawałami i udarami, a także minimalizuje ryzyko powstania piasku i kamieni nerkowych. Właściwe nawodnienie pozwala uniknąć: zaparć, wzdęć, bólów brzucha, biegunek i innych problemów trawiennych. Sprzyja tez zachowaniu prawidłowej masy ciała i jego sprawności fizycznej.

Dlaczego warto filtrować wodę?

Uzdatnianie wody pitnej, a więc filtrowanie tej, która znajduje się w naszych kranach staje się coraz bardziej popularne. Dzieje się tak z uwagi na dbałość o planetę, ale również o własne zdrowie.

W kranowej wodzie znajdują się substancje, które są skutkiem chlorowania, transportu wodociągiem oraz zanieczyszczeń ujęć: metale ciężkie, chlor, piaski, rdza, pestycydy, toksyny bakteryjne, produkty gnilne, kamień, fluor, grzyby i pasożyty. Filtrowanie wody pozwala je usunąć i cieszyć się w pełni zdrową wodą.

Filtrowanie pozwala również zminimalizować ilość plastiku, z którego wykonywane są butelki na sklepowe wody, przez co zmniejsza się zanieczyszczenie planety. Dodatkowo filtrowanie jest korzystne pod względem ekonomicznym.

Dlaczego węgiel szungit będzie najlepszym rozwiązaniem?

Szungit jest kamieniem starożytnym, którego historia sięga nawet dwóch miliardów lat. To najstarszy z występujących na Ziemi minerał, który w swoim składzie posiada węgiel. Szungit to niewątpliwie najlepszy węgiel aktywny do oczyszczania wody pitnej, ponieważ poprzez interakcję z wodą nabiera właściwości leczniczych. Szungit jest filtrem uniwersalnym o wielozadaniowym działaniu. Filtruje wodę z zanieczyszczeń, usuwa zmętnienie i nadaje smak wody źródlanej. Oczyszcza wodę kranową z metali ciężkich, pestycydów, dioksan, fenoli, związków chloroorganicznych, produktów ropopochodnych, radionuklidów, jaj pasożytów, wirusów oraz bakterii. Dodatkowo wzbogaca wodę o niezbędne dla funkcjonowania organizmu makro- i mikroelementy.

Wodę oczyszczoną węglem szungit można pić, ale również stosować do przemywania skóry. Posiada ona właściwości stymulujące równowagę metabolizmu komórkowego oraz odżywia skórę przywracając jej blask i odpowiedni koloryt. Kompresy z wody filtrowanej węglem niwelują dolegliwości stawów, mięśni i kości. Uśmierzają ból, zmniejszają stany zapalne i obrzęki, poprawiają krążenie krwi i odżywiają tkanki.

Rokitnik i jego właściwości prozdrowotne

Większość z nas słyszała o roślinie, jaką jest rokitnik zwyczajny, jednak nie potrafimy wskazać jego cech charakterystycznych. Tymczasem okazuje się, że ta mało znana, ale pospolita roślina posiada ogrom właściwości prozdrowotnych. Jako pierwsi okryli je Rosjanie, po czym ochrzcili rokitnika mianem „złota Syberii”. Obecnie produkty na bazie rokitnika są powszechnie dostępne na całym świecie i mocno cenione w medycynie naturalnej. Jakie zastosowanie posiada rokitnik syberyjski i w jakiej postaci możemy spotkać ten naturalny suplement?

Rokitnik zwyczajny – czym jest i jak wygląda ta roślina?

Rokitnik zwyczajny nazywany również pospolitym jest powszechnie występującym ciernistym krzewem należącym do rodziny oliwkowatych. W naturze spotkać go można w Europie, na Kaukazie oraz na Syberii. Krzew posiada charakterystyczne listki, pokryte na dolnej stronie srebrzystymi włoskami, drobne kwiaty oraz pomarańczowe owoce o wielkości grochu, co sprawia, że często gości w ogrodach i w parkach.

Właściwości rokitnika

Podstawową cechą rokitnika jest obfitowanie w spore ilości witaminy C. Sprawia to, że roślina wykazuje właściwości przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, bakteriobójcze, jak również uszczelniające naczynia krwionośne. Warto wiedzieć, iż owoce rokitnika nie tracą swojej wartości nawet podczas długiego przechowywania, suszenia czy mrożenia.

Olej z rokitnika zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, więc działa w korzystny sposób na skórę. Kiedy nałożymy rokitnik na skórę, odżywimy ją, uelastycznimy i zapewnimy jej odporność.

Roślina posiada w swoim składzie również karoteny oraz karotenoidy. Ulegają one przekształceniu w witaminę A i tokoferole. Sprawia to, że suplementacja rokitnikiem ochrania przed: zmianami zanikowymi, zwyrodnieniami, zakrzepami i skurczami.

Olej z rokitnika zawiera w swoim składzie duże ilości witamin  C, E, K oraz B, jak również  karotenów, tokoferoli, nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz mikroelementów: żelaza, magnezu i krzemu. Z tego powodu bardzo powszechnie stosuje się rokitnik na włosy oraz olej z rokitnika na skórę całego ciała, a w szczególności na twarz. Składniki te odżywiają organizm i pobudzają go do regeneracji. Olej doskonale sobie radzi przy: oparzeniach, odleżynach, trudno gojących się ranach, nadżerkach, zapaleniu pochwy oraz szyjki macicy.

Zastosowanie rokitnika zwyczajnego

Rokitnik zwyczajny stosowany jest w przypadkach takich, jak:

  • przeziębienie,
  • grypa,
  • choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
  • biegunki,
  • zwyrodnienia stawów,
  • krwawienia z małych naczyń,
  • brak lub obniżona odporność,
  • uczucie zmęczenia i znużenia,
  • problemy skórne,
  • oparzenia,
  • odleżyny,
  • trudno gojące się rany,
  • nadżerki,
  • zapalenie pochwy i macicy,
  • choroby krążenia,
  • choroby sercowo-naczyniowe,
  • miażdżyca,
  • problemy z sercem,
  • suchy kaszel,
  • reumatyzm,
  • podwyższony poziom cholesterolu,
  • hemoroidy.

Przeciwwskazania dla zastosowania rokitnika

Stosowanie rokitnika w zalecanych dawkach nie wiąże się z żadnym działaniem niepożądanym. Duża ilość witaminy C zawartej w roślinie sprawia, że nie poleca się jej spożywać w dużych dawkach osobom cierpiącym na kamice nerkową oraz inne choroby nerek. Dodatkowo wzmożoną ostrożność powinny zachować osoby cierpiące na wrzody żołądka i dwunastnicy, ponieważ w roślinie znajdują się kwasy mogące podrażnić błonę śluzową żołądka.

Rokitnik – w jakiej firmie występuje?

Warto wspomnieć, iż rokitnik zachowuje swoje cenne właściwości niezależnie od postaci, w której występuje. Z tego też względu ciężko wskazać, która z jego postaci będzie najlepszą.

Z owoców rokitnika sporządza się dżemy, przeciery, nalewki, soki oraz inne domowe przetwory. Na sklepowych półkach znajdziemy rokitnik w postaci suszonej, soku, oleju, octu i suszonych liści.

Naturalny antybiotyk w tabletkach – poznaj Chlorofillipt!

O chlorofillipcie często mówi się jako o naturalnym antybiotyku. W rzeczywistości jest to ekstrakt z liści eukaliptusa, który, dzięki szerokiemu wachlarzowi składników, wykazuje szereg właściwości leczniczych oraz kosmetycznych.

Czym jest chlorofillipt?

Chlorofillipt określany jest także jako naturalny antybiotyk, ponieważ substancja ma w pełni naturalne pochodzenie. Pozyskuje się go z liści eukaliptusa, a więc wiecznie zielonego, wysokiego drzewa porastającego tropikalne rejony świata lub rośliny doniczkowej o krzewiastym pokroju i niewielkich rozmiarach.

Chlorofillipt dostępny jest w sklepach z suplementami diety oraz w aptekach, gdzie przyjmuje postać: płynu, antybiotyku w tabletkach do połykania lub tabletki do ssania.

Właściwości wyciągu z liści eukaliptusa

Wyciąg z liści eukaliptusa wykazuje właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwwirusowe. Dodatkowo, dzięki substancjom czynnym takim, jak: kamfen, limonen, pinen oraz felandren, łagodzi stany zapalne, działa bakterio- oraz grzybobójczo. Stosowany doustnie rozrzedza wydzielinę, dzięki czemu działa wykrztuśnie i pomaga w walce z mokrym kaszlem. Chlorofilipt pomaga też w zwalczaniu alergii sezonowych. W swoim składzie zawiera eukaliptol i cytronelę, które to posiadają właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące. Niektórzy stosują olejek z eukaliptusa na łagodzenie silnych bólów, dla orzeźwienia, rozluźnienia i poprawienia pracy umysłu. Garbniki zawarte w składzie wyciągu posiadają działanie kosmetyczne.

Entuzjaści medycyny naturalnej nazywają wyciąg z eukaliptusa naturalnym antybiotykiem, ponieważ jego stosowanie nie wiąże się z występowaniem jakichkolwiek skutków ubocznych, jest silnie skuteczny i zdecydowanie tańszy od farmakoterapii.

Zastosowanie chlorofilliptu

Szereg substancji zawartych w chlorofillipcie sprawia, że ten posiada wiele właściwości leczniczych oraz kosmetycznych. Wśród nich można wymienić przede wszystkim:

  • wspomaganie walki z łupieżem,
  • zwalczanie infekcji i podrażnień skórnych, m.in.: liszajów, opryszczek,
  • działanie przeciwzmarszczkowe,
  • opóźnianie procesów starzenia skóry,
  • kojące działanie na układ nerwowy,
  • właściwości wspomagające zasypianie i spokojny sen,
  • leczenie gorączki,
  • leczenie przeziębień,
  • wzmocnienie odporności,
  • leczenie artretyzmu,
  • leczenie migreny,
  • właściwości przeciwbakteryjne,
  • składnik mydeł, płynów do kąpieli, past do zębów oraz płynów do płukania jamy ustnej,
  • wspomaganie leczenia zapalenia oskrzeli, płuc oraz dróg oddechowych,
  • niwelowanie bólów reumatycznych i pourazowych,
  • zmniejszanie stanów zapalnych,
  • regulowanie ciśnienia krwi,
  • działanie odświeżające i eliminujące nieprzyjemne zapachy,
  • wspomaganie wzrostu włosów,
  • łagodzenie swędzenia skóry głowy,
  • leczy stany zapalne gardła,
  • leczy infekcje grzybicze i bakteryjne (m.in.. niweluje bakterie gronkowca, pałeczki okrężnicy),
  • wspomaga leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy.

Przeciwwskazania do stosowania chlorofilliptu

Nie należy stosować wyciągu z liści eukaliptusa w nadmiarze, ponieważ może to powodować halucynacje, biegunkę, nudności oraz wymioty.

Chociaż nie występują wyraźne przeciwwskazania dla stosowania chlorofilliptu, to istnieją przypadki, kiedy należy używać go z podwyższoną ostrożnością. Wśród nich znajdują się: okres ciąży oraz karmienia piersią, cukrzyca, okres dwóch tygodni bezpośrednio poprzedzający i następujący po zabiegach chirurgicznych. Dodatkowo suplement nie został przetestowany na dzieciach, dlatego brakuje źródeł mówiących o jego skuteczności i przeciwwskazaniach do użytkowania w tym przypadku.

Nawracająca migrena? Wypróbuj naturalne mumio shilajit!

Migrena to uciążliwe bóle głowy o tendencji do nawracania. To przypadłość cywilizacyjna, która dotyczy coraz szerszej populacji ludności. Migrena dziedziczona jest genetycznie i powoduje dyskomfort, który całkowicie uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Czym charakteryzuje się migrena? Jakie sa naturalne sposoby na migrenę?

Migrena – charakterystyka

Migrena to przewlekła choroba, która posiada podłoże genetyczne. Charakteryzuje ją silny, napadowy ból głowy zlokalizowany po jednej stronie głowy, najczęściej za gałką oczną i skronią. Ból jest bardzo silny, narastający z czasem i pulsujący. Obok bólu mogą pojawiać się również:

  • nudności oraz wymioty,
  • ból przy najdrobniejszej aktywności fizycznej,
  • nadwrażliwość na światło,
  • nadwrażliwość na dźwięk,
  • nadwrażliwość na zapachy,
  • łzawienie oczu;
  • tak zwana aura, a więc objawy neurologiczne w postaci: mroczków przed oczami, błysków, zniekształceń obrazu, ubytków pola wiedzenia, zaburzeń czuciowych, werbalnych oraz ruchowych.

Czy migrena utrudnia codzienne funkcjonowanie?

Przewlekła migrena oraz epizodyczne bóle głowy jej towarzyszące mogą znacznie utrudnić codzienne funkcjonowanie, a choroba w wysokim stadium nasilenia – całkowicie je uniemożliwić. Przeszywający i nieustępujący ból znacznie ogranicza poruszanie się, myślenie i pracowanie, dlatego tak ważne jest jak najszybsze postawienie diagnozy i wdrożenie skutecznego leczenia.

Przyczyny występowania migreny

Przyczyny występowania migreny nie zostały jeszcze dokładnie rozpoznane. Najczęściej jednak, jako podłoże dla występowania jej objawów podaje się czynniki środowiskowe oraz uwarunkowania genetyczne. Choroba jest bardzo złożona, dlatego dokładne określenie jej powodów jest znacznie utrudnione.

Wśród czynników, które powodują i nasilają ataki migreny znajdują się:

  • stres lub odprężenie po nim,
  • zmiany hormonalne u kobiet,
  • nietolerancje pokarmowe,
  • alkohol,
  • silne światło,
  • głośne dźwięki,
  • silne i nieprzyjemne zapachy,
  • zmiany rytmu serca,
  • zmiany pogody,
  • dieta niskokaloryczna,
  • głodówki,
  • ból karku.

Mumio, jako środek łagodzący bóle migrenowe

Chociaż migrena jest chorobą nieuleczalną, to istnieją sposoby na łagodzenie jej objawów i łagodzenie przebiegu. Jedną z naturalnych substancji, które wspomagają walkę z dokuczliwym bólem jest oryginalne mumio.

Liczne badania wykazały, że mumio charakteryzuje się działaniem przeciwbólowym. Może być z powodzeniem wykorzystywane zarówno w terapii bólu przewlekłego, jak i epizodycznego.

W celu zwalczenia bólów migrenowych należy przyrządzić domową miksturę z mumio, mleka oraz miodu. 0,5 grama mumio miesza się z 8 gramami miodu oraz 8 gramami mleka. Otrzymaną substancję spożywa się dwa razy dziennie przez okres 25 dni. Następnie wykonuje 10 dni przerwy. Jeśli ból nie ustąpił całkowicie, należy kurację powtórzyć.

Natarczywy kaszel – jak złagodzić go z mumio?

Kaszel jest gwałtownym i mimowolnym odruchem wyrzucenia powietrza z dróg oddechowych, połączonym z głośnym chrząknięciem. Jest on niezbędny dla funkcjonowania organizmu, ponieważ wspomaga go w oczyszczaniu dróg oddechowych. Kaszel, a zwłaszcza ten nawracający może być jednak mocno uciążliwy. Sprawdź, jakie są przyczyny występowania kaszlu oraz w jaki sposób zwalczyć notoryczny kaszel z mumio!

Skąd bierze się natarczywy kaszel?

Kaszel to gwałtowny, fizjologiczny odruch wyrzucenia powietrza z dróg oddechowych. Wydostaje się ono przez jamę ustną, a czynności tej towarzyszy głośne i charakterystyczne chrząknięcie. Kasłanie najczęściej jest mimowolne i trudne do opanowania, co sprawia, że potrafi mocno utrudnić codzienne funkcjonowanie. To jeden z podstawowych mechanizmów obronnych organizmu człowieka powstający na skutek podrażnienia punktów kaszlowych znajdujących się w: oskrzelach, tchawicy, krtani oraz nosogardzieli.

Najbardziej dokuczliwym rodzajem kaszlu jest kaszel nieproduktywny, a więc suchy, który utrzymuje się przez dług czas i ma skłonności do nawracania.

Wśród najczęstszych przyczyn kaszlu wymienia się: infekcje dróg oddechowych, zapalenie płuc, spływanie wydzieliny z nozdrzy do gardła, ciało obce w gardle, zatorowość płucna, niewydolność serca, przewlekłe zapalenie oskrzeli, refluks, astma, krztusiec, gruźlica, rak nagłośni, kontakt z substancjami toksycznymi (zanieczyszczenia powietrza, smog, dym papierosowy), alergie, pyłki.

Naturalne sposoby na uciążliwy kaszel, czyli w jaki sposób mumio wspiera organizm w schorzeniach układu oddechowego?

Mumio uznawane jest za naturalnego sprzymierzeńca w walce z chorobami układu oddechowego. Złożony skład substancji pomaga zwalczyć niemalże wszelkie przyczyny kaszlu, łagodzi nawet kaszel palacza.

Liczne badania naukowe jasno wskazują, iż mumio jest skuteczny w leczeniu złożonych chorób układu oddechowego. Mumio wspomaga funkcjonowanie błon śluzowych układu oddechowego, a dodatkowo: posiada działanie przeciwzapalne, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwskurczowe, regeneracyjne, zmniejsza obrzęk błony śluzowej i przywraca mechanizmy bariery endogennej.

Problemy z przewlekłym kaszlem są rozwiązywane dzięki wysokiej zawartości w mumio odpowiednio zbilansowanego kompleksu substancji czynnych biologicznie: aminokwasów oraz mikro- i makroelementów.

Zawarta w mumio lizyna wykazuje działanie przeciwwirusowe. Cynk wspomaga funkcjonowanie komórek ochronnych układu odpornościowego oraz pozbawia wirusy zdolności do reprodukcji. Posiada on również właściwości antytoksyczne. Witamina C zwalcza wirusy. Żelazo dostarcza do komórek tlen i w ten sposób sprzyja odporności. Mangan oraz magnez zawarte w mumio wspomagają tworzenie przeciwciał ochraniających układ oddechowy przed infekcjami. Dodatkowo magnez skutecznie leczy skurcze oskrzeli, reguluje ich napięcie, łagodzi ból i pomaga w ich oczyszczeniu.

Jak stosować mumio na kaszel?

  • Mumio z mlekiem: 3 gramy wosku rozpuszcza się w szklance ciepłego mleka, a następnie dzieli na dwie części – jedną wypija rano, na czczo, a drugą przed snem.
  • Mieszanka mumio z tłuszczem wołowym i miodem: w ten sposób można się pozbyć nawet bardzo uciążliwego kaszlu. Proporcje 1:20, gdzie 1 to żywica, a 20 to połączenie miodu i tłuszczu w równych porcjach. Otrzymaną substancję zjada się po łyżeczce dwa razy dziennie – rano i wieczorem. Kuracja trwa miesiąc. Następnie należy zrobić 10 dni przerwy i można wznowić leczenie.
  • Napar wodny z mumio i prawoślazem:400 mg mumio miesza się z 2 łyżkami korzenia prawoślazu i zalewa zimną wodą. Mieszanka powinna odstać jeden dzień, a następnie nadaje się do spożycia. Aby była smaczniejsza można urozmaicić ją miodem lub cukrem. Otrzymaną substancję spożywa się codziennie co dwie godziny po jednej łyżce stołowej.

Jak rozpoznać prawdziwe mumio?

Mumio jest substancją naturalną o niezwykłych właściwościach leczniczych oraz terapeutycznych, które zawdzięcza swojemu bogatemu składowi. Powstaje na skutek rozkładu materii roślinnej i mineralnej na zboczach wysokogórskich i osadza się w postaci smolistego nalotu naskalnego. Szeroki wachlarz substancji mineralnych oraz witamin sprawił, że mumio zyskało spora popularność. Ta jest przyczyną pojawienia się na rynku wielu podróbek, które imitują oryginalne mumio. Podpowiadamy, po czym poznać prawdziwe mumio i jak nie dać się oszukać!

Cechy charakterystyczne oryginalnego mumio

Mumio zwane jest inaczej: „krwią gór”, „eliksirem życia” lub „cudotwórczym balsamem”. To niezwykle rzadka i trudnodostępna substancja, którą można spotkać w szczelinach wysokogórskich skał. Powstaje na skutek rozkładu materii organicznej oraz nieorganicznej, jak również stanowi pozostałość po wybuchach wulkanów. Mumio ma postać niewielkich bryłek lub kryształków. Konsystencja mumio przypomina nieco żywicę drzew. Oryginalne mumio niemalże całkowicie rozpuszcza się w wodzie oraz staje się rzadkie pod wpływem temperatury. Smak mumio jest gorzki i raczej nieprzyjemny, dlatego zaleca się je spożywać w formie sproszkowanej lub w połączeniu z mlekiem, herbatą, miodem lub sokami. Zapach mumio również nie zachęca, ponieważ jest smolisty, nieco przypominający wonie korzenne lub ziołowe.

Rodzaje mumio – jak wygląda oryginalne mumio?

Oryginalne mumio może występować w czterech rodzajach. W zależności od nich nieco różni się kolorem, konsystencją i zapachem. Wyróżniamy:

  • mumio savrana shilajit  (złoty shilajit) – posiada kolor czerwony i rzadką konsystencję;
  • mumio rajat shilajit (srebrne shilajit) – posiada biały kolor i jest gęste;
  • mumio tamra shilajit (miedziane shilajit) – posiada niebieski kolor i rzadką konsystencję;
  • mumio lauha shilajit – zawiera w swoim składzie domieszką żelaza, dlatego jego kolor jest brązowo-czarny; ta odmiana uważana jest za posiadającą największe zdolności terapeutyczne.

Jak rozpoznać prawdziwe mumio – 6 niezawodnych testów

  1. Test dłoni – oryginalne mumio rozmięka pod wpływem ciepła dłoni, staje się lekko lepkie i barwi dłonie na ciemny kolor.
  2. Test wody – mumio dobrze rozpuszcza się w wodzie. Na skutek kontaktu z nią tworzy mętny, ciemnobrązowy roztwór. W smaku jest gorzkie i cierpkie.
  3. Test gazy – rozpuszczone w wodzie mumio można przesączyć przez gęsto splecioną gazę. Oryginalne mumio, bez domieszek innych substancji pozostawi na gazie ciemne zabarwienie, ale nie osad.
  4. Test octowy – mumio rozpuszcza się w wodzie, a do tak przygotowanego roztworu dodaje się octu. Pod jego wpływem mumio odbarwia się i osadza na dnie naczynia.
  5. Test sodą oczyszczoną – jeśli po dodaniu łyżeczki sody oczyszczonej do roztworu wodnego z mumio ten nie zmieni zabarwienia, to mamy pewność, że posiadamy czyste mumio.
  6. Test oleju – oryginalne mumio rozpuszcza się w wodzie, ale w oleju już nie, dlatego, jeśli po wrzuceniu bryłki mumio do oleju ta nie zmieni stanu skupienia, to należałoby przypuszczać, że produkt jest oryginalny.

Dlaczego kupujemy czyste mumio?

Mumio przed sprzedażą oczyszcza się. Proces ten jest niezbędny, ponieważ oryginalne górskie mumio w swoim składzie może posiadać spore ilości: piasków, gliny, kamyczków oraz drewna.

Jak prawidłowo przygotować mumio?

Mumio jest substancją mineralno-organiczną powstająca w wysokogórskich skałach. Posiada ono szereg właściwości leczniczych i z tego powodu jest powszechnie stosowane w medycynie naturalnej od kilku tysięcy lat. Obecnie mumio przeżywa swój renesans. Szeroki wachlarz składników w nim zawartych doceniają współcześni ludzie w każdym wieku. Sprawdź, w jakich formach można spotkać mumio na sklepowych półkach oraz jak je prawidłowo przygotować do spożycia!

Dawkowanie mumio

Mumio występuje w wielu postaciach. Najczęściej spotkać je możemy w wersji sproszkowanej, w kapsułkach, tabletkach, ekstraktach i różnego rodzaju roztworach. Rozpuszczanie mumio w wodzie jest bardzo proste, dlatego z łatwością można przyrządzać domowe mikstury służące kuracji.

Dobór odpowiedniej dla zdrowia dawki mumio jest uzależniony od: wzrostu, wieku, wagi, ogólnego stanu zdrowia oraz stylu życia konsumenta. Ważny jest także poziom zaawansowania terapii i jej historia. Osoba chcąca rozpocząć suplementację powinna zacząć od dawki 100 mg mumio dziennie. Po upływie kilku dni dawkę tę można systematycznie zwiększać aż osiągnie się poziom 300 mg. Ostatecznie kuracja powinna składać się z 3 dawek dziennie po około 300 mg mumio.

Zaleca się, aby mumio było przyjmowane na 2-3 godziny przed posiłkiem oraz snem. Zbyt późne przyjęcie ostatniej dawki może spowodować problemy z zasypianiem.

Bioprzyswajalność składników zawartych w substancji zwiększa wiedza, jak rozpuścić mumio. Warto pić mumio z ciepłymi płynami. Najlepiej z mlekiem, ale dobry efekt przynosi również mieszanie mumio z herbatą, stosowanie mumio z miodem lub wypijanie mumio z sokiem ze świeżych owoców i warzyw.

Mumio zasadniczo nie ulega przeterminowaniu.

Mumio w kosmetologii – przepisy na domowe mikstury z mumio

Mumio jest składnikiem wielu kremów, maści, maseczek i produktów do masażu. Dzieje się tak z uwagi na jego szerokie właściwości. Mumio można samodzielnie mieszać z ulubionymi produktami kosmetycznymi, aby poprawić koloryt, elastyczność, sprężystość i ogólną kondycję skóry. Mumio działa przeciwzmarszczkowo, odżywczo, zmiękczająco, przeciwzapalnie i przeciwtrądzikowo.

Dodatkowo mumio pomaga w zwalczaniu egzemy: przygotowuje się kompresy nasączone 2% roztworem z mumio, które przykłada się do skóry 2 razy dziennie na pół godziny, kuracja trwa 25 dni, następnie konieczna jest 10 dniowa przerwa.

Mumio w medycynie ludowej – w jaki sposóbb spożywać mumio?

Mumio posiada w swoim składzie ogrom witamin i składników mineralnych. Dzięki nim wykazuje niezwykle szerokie właściwości lecznicze i terapeutyczne. W zależności od wymaganego efektu substancję zaleca się stosować w następujący sposób:

  • wzmocnienie organizmu: 200 mg mumio raz dziennie, rano przez 25 dni;
  • złamania: 200 mg na czczo przez 10 dni, przerwa 5 dni, kurację powtarza się maksymalnie 5 razy;
  • hemoroidy: stosuje się maść wykonaną z połączenia mumio z miodem lub masłem krowim, czynność powtarza się raz dziennie przez okres 3 miesięcy, do nakładania może służyć szpatułka;
  • wrzody: 2 razy dziennie po 200 mg mumio, kuracja trwa 4 tygodnie;
  • choroby płuc: 200 mg preparatu dziennie oraz inhalacje 7% roztworem.

Czopki z mumio – kiedy mogą nam pomóc?

Czopki to bardzo popularna postać leku. Stosuje się je doodbytniczo. Są polecane zwłaszcza dzieciom i pacjentom, którzy mają problemy z połykaniem tabletek doustnych. Czopki mogą działać miejscowo lub ogólnie. Czym charakteryzują się czopki? Kiedy warto je stosować? W czym mogą nam pomóc czopki z mumio? Podpowiadamy!

Czym są czopki i w jaki sposób działają?

Czopki są lekami o postaci stałej, przeznaczonymi do podawania doodbytniczego. Substancje, w które został wyposażony czopek mogą wchłaniać się do krwioobiegu i działać ogólnie lub też działać miejscowo.

Czopki aplikuje się do odbytu, gdzie pod wpływem temperatury topią się, miękną lub rozpuszczają. Tym sposobem substancja czynna zostaje uwolniona. Czas wchłaniania się substancji zawartych w czopkach jest porównywalny do tego, który cechuje tabletki doustne.

Czopki mają najczęściej cylindryczny, stożkowaty lub torpedowy kształt. Ich długość nie przekracza 3 centymetrów, a masa oscyluje w granicach 1-4 gramów.

Kiedy warto zastosować czopek?

Leki w postaci czopków są szczególnie polecane dzieciom oraz osobom, które nie radzą sobie z połykaniem leków doustnych. Dodatkowo stosuje się je pacjentom geriatrycznym oraz leżącym, nieprzytomnym i wymiotującym.

W postaci czopków znajdziemy przede wszystkim leki, które powodują podrażnienia żołądka, rozkładające się w sokach żołądkowych lub ulegające efektowi pierwszego przejścia (unieczynnieniu substancji aktywnej).

Czopki z mumio – w czym nam mogą pomóc?

Mumio jest substancją organiczną posiadającą w swoim składzie szeroki wachlarz składników mineralnych, aminokwasów, tłuszczy oraz witamin. Czopki z mumio posiadają głównie działanie:

  • przeciwgorączkowe,
  • przeciwbólowe,
  • przeciwbakteryjne,
  • przeciwzapalne,
  • wspomagające trawienie,
  • przeciwdziałające zaparciom.

Czopki z mumio znane są ponadto jako naturalne sposoby na hemoroidy, zapalenie jelita czy choroby układu pokarmowego. Dodatkowo stosuje się je w przypadłościach takich, jak:

  • zapalenie przyodbytnicy,
  • szczelina odbytu,
  • wrzodziejące zmiany odbytnicy,
  • zapalenie okrężnicy,
  • złamania kości,
  • infekcje ropne kości,
  • przyspieszenie gojenia ran,
  • oparzenia,
  • odleżyny,
  • zapalenia stawów,
  • nerwobóle,
  • zapalenia nerwów obwodowych,
  • zaburzenia gospodarki lipidowej,
  • brak odporności,
  • osłabiona odporność,
  • wystawienie na niekorzystne czynniki środowiskowe,
  • przeciążenia fizyczne oraz psychiczne.

Jak przygotować czopek z mumio?

Naturalne czopki zawierające w swoim składzie mumio można przygotować samodzielnie. W tym celu niezbędne będzie 10 gram mumio w postaci stałej oraz dwie łyżki roztopionego masła. Substancje łączy się ze sobą i formuje podłużne kształty o długości około 3 centymetrów. Czopki przechowuje się w lodówce. Czopki stosuje się raz dziennie przez okres miesiąca. W przypadku zaostrzonych chorób stosuje się dwa czopki dziennie przez 10 dni. Kolejno robi się tygodniową przerwę i wznawia cykl leczenia.

Przeciwwskazania dla zastosowania czopków

Czopków nie powinno się stosować w przypadku:

  • chorób nowotworowych odbytnicy,
  • podrażnienia błony śluzowej odbytnicy,
  • wystąpienia reakcji alergicznych.